WELKOM BIJ PURE TROOST

Mijn naam is Marike van Raaijen en ik heet je van harte welkom op de site van Pure Troost.

 Al lang geleden ontstond bij mij het idee dat het ook anders zou kunnen wat betreft bloemen op een kist of mand bij een uitvaart. Aansluitend aan de uitvaart belanden ze op een graf of bij een gedenkmonument bij een crematorium en het verwelkte restant ervan,  wat vaak al snel overblijft, stemt mij altijd nogal treurig als ik het zie liggen.

Toen mijn vader enkele jaren geleden overleed, was dat een reden om uitvoering te geven aan een plan wat ik al jaren daarvoor had bedacht. Hij kreeg op zijn kist een “tuintje” van mos, bloeiende voorjaarsbollen, vergeet-mij-nietjes, viooltjes en de helleborus die altijd in zijn tuin stond. Het tuintje bloeide door op het graf en heeft daar, met het nodige onderhoud, ruim drie jaar gelegen. Ieder jaar kwamen de bollen en de viooltjes weer op, bloeide de helleborus in de winter en ook de vergeet-mij-nietjes lieten zich in het voorjaar steeds opnieuw zien.

Onlangs overleed ook mijn moeder. Het oude tuintje van mijn vader hebben we van het graf gehaald en in mijn eigen tuin weer geplant. Er werd een nieuw tuintje gemaakt voor mijn moeder; een ander seizoen en dus ook andere beplanting. Dit keer vooral groene en diverse lage witbloeiende plantjes, omgeven door een rand van boomschors.

Voor mijn vader maakte ik een soortgelijk tuintje, zodat de twee tuintjes nadat het graf gesloten was samen een “compleet” tuintje zouden vormen. Mijn moeder werd begraven op de dag dat mijn ouders 61 jaar daarvoor trouwden.

Het maken van de tuintjes geeft mij troost en ik besloot dat het tijd was om iedereen zo’n mooi tuintje of gedenkmonument(je) te gunnen. Als ik het graf van mijn ouders bezoek dan is het prachtig om te zien hoe de beplanting aanslaat en hoe mooi het graf erbij ligt. Zoals gezegd: dit vergt wel enig onderhoud; m.n. in tijden van droogte moet er zeer regelmatig water gegeven worden. Tot er een definitieve vorm is gegeven aan de grafbedekking is er dan een troostrijk tuintje. Omdat er in geval van crematie geen graf is, of als er wel een graf en men is niet in de gelegenheid om dit regelmatig te bezoeken en te begieten en onderhouden, zijn er ook gedenkmonumenten ontworpen die geen verzorging behoeven maar die wel mooi staan op de kist en later eventueel op het graf of in een tuin of op een andere mooie plek. Mijn streven is om zo duurzaam mogelijk te werken. Veel van de materialen die ik gebruik komen uit de natuur en ze zijn zoveel mogelijk biologisch afbreekbaar, recyclebaar of houdbaar voor altijd.  Andere materialen hebben een fairtrade oorsprong of zijn vintage. Ze zijn allemaal met liefde bij elkaar gezocht.

Ik hoop dat ik het gevoel van troost wat ik ervaar als ik de tuintjes en gedenkmonumenten maak, over kan brengen aan diegenen die behoefte hebben aan troost: de nabestaanden van een dierbare overledene.